powiem krotko film oglada sie dosc przyjemnie, ale jezeli zna ktos historie Eda Geina to bedzie rozczarowany niesamowicie.. Ed Gein jako wysoki, postawny, zbudowany mezczyzna ?? wolne zarty ! ja tego nie kupuje.. Zdecydowanie odsylam do In the Light of the Moon (2000) , ktory jest juz lepiej opowiedziana historia Geina i nawet w sfere psychologiczna wnika z tym, ze jak na taka brutalna historie strasznie lagonie jest przedstawiony film.

Podchodząc do filmu historię Eda Geina znałem dość pobieżnie i dlatego też nie miałem specjalnie wyobrażonego jego wizerunku zarówno fizycznego jak i psychicznego. Być może to dzięki tej niewiedzy podobała mi się postać wykreowana przez Kane Hoddera. Jednak niestety moim zdaniem była to jedyna dobrze zagrana postać. Pozostali aktorzy niestety nie sprostali zadaniu co spowodowało w moim przypadku zmęczenie podczas seansu. Więc za grę aktorską dobrej cenzurki bym nie wystawił. Ogólnie ciężko coś napisać o tym filmie, ponieważ jest on troszkę taki bezpłciowy. Niby oglądało mi się go nawet przyjemnie, a jednak zarazem trochę się przy nim miejscami męczyłem. Myślę, że jedynym plusem filmu jest tylko i wyłącznie scenariusz, który "został napisany przez życie". Wiedząc że Ed Gein był postacią autentyczną i jego zamiłowania do rozkładania ludzkiego ciała na czynniki pierwsze również miały miejsce, to wiedza ta sprawia, że oglądając Eda trochę można spojrzeć na ten film jak na przestrogę, że różnego rodzaju szaleńcy byli, są i będą i nigdy nie wiadomo kiedy na takiego natrafimy. Dlatego też próbując się postawić na miejscu np. Bobbyego można poczuć lekki strach. Strach, który nie jest wywołany filmem tylko jego przekazem i świadomością co zdolny jest uczynić człowiek drugiej osobie. Pomimo tego, że film ten nie jest arcydziełem pod żadnym kątem, to jednak zmusił mnie do swoistych refleksji, za co ode mnie (zdaję sobie sprawę, że mocno naciągana ale jednak) dostanie 7 :)

prawda, strasznie slaby

NUUUUDNE